Kolorowe sny

Wreszcie mam! :D ŚWIETLIKI. Guzików tylko nadal brak, chyba jestem trudnym klientem, bo mi żadne nie odpowiadają :p Tak więc spięłam minky szpilkami i czekam, aż się na coś natknę, a świetliki na razie leżą grzecznie z boczku i cieszą moje oczy :)

Początkowo chciałam kupić tasiemkę z kryształkami, żeby się ładnie mieniły przy świetlikach, ale nie byłam pewna, czy nie wyjdzie mi z tego jakiś przekombinowany twór, więc dobrałam kontrastowy kolor. Chociaż nie tak do końca kontrastowy, bo myślałam, że będzie bardziej śliwkowy, a okazał się w kolorze kwiatków nadruku. Uszyłam najprościej jak się da. Tylko te nieszczęsne guziki jeszcze zostały.

Poduszka dołączyła do reszty towarzystwa na łóżku, takie sny to tylko u nas :D Uśmiech tylko jakoś pożółkł do zdjęcia, ale jemu można wybaczyć, ma już swoje lata :p

Chyba nabieram wprawy, bo ani razu maszyna się nie zacięła w trakcie szycia i całość pracy trwała bardzo krótko, jak nigdy :) Ale moja maszyna jest tematem na osobny post - co ona chce zrobić, a co ja chcę, żeby zrobiła, to dwie różne bajki :p Tak się droczymy ze sobą od samego początku i chyba powoli się docieramy. Powiem Wam jedno - nigdy nie czytam instrukcji, tutaj musiałam i... nie czytajcie instrukcji :p Tylko sobie nerwy psułam, a teraz ze swoją maszyną porozumiewam się telepatycznie i reguluję ją tak, jak sobie tego życzy, a nie jak mi każą. I jest nam ze sobą coraz lepiej, jak widać :)

Pozdrawiam z głową w świetlikach! ^^